Konwekcja powietrza to ruch powietrza przez różnice ciśnienia powietrza – w górę do sufitów i strychów poprzez „efekt kominowy” lub na zewnątrz przez porysowane wiatrem ściany budynków. Ciepłe powietrze unosi się w budynkach i pozwala na usuwanie wilgoci. Wysokie budynki lub każdy dom z otwartymi lub nieszczelnymi oknami na piętrze (lub innymi wyciekami lub wyciekami powietrza wysoko w budynku) stają się naturalnym „kominem”, wyciągającym powietrze z najniższych poziomów budynku w górę, zwiększając usuwanie wilgoci z wilgotnych obszarów (czołgać się w przestrzeniach i piwnicach), a także zwiększać koszty ogrzewania, gdy ogrzane lub klimatyzowane powietrze ostatecznie ucieka na zewnątrz.
Badania przeprowadzone w latach 90. wykazały, że ruch pary wodnej przez płytę gipsowo-kartonową (płyty gipsowo-kartonowe) do zagłębień w ścianach był znacznie niższy niż wcześniej sądzono, a te same badania wykazały, że większość ruchów wilgoci w (lub na zewnątrz) ściany budynku lub sufitu wnęki występują przy przeciekach i penetracjach, takich jak wokół gniazdek elektrycznych, przełączników światła, świateł, rur instalacyjnych itp.
Powszechnie wiadomo, że konwekcja, a nie dyfuzja, jest głównym narzędziem do usuwanie wilgoci z domów. Symulacje komputerowe typowego małego domu ze średnią paroizolacją i jedną wymianą powietrza na godzinę przewidują, że dyfuzja będzie stanowiła mniej niż dwa procent całkowitej wydalonej wilgoci.
Przeskocz do treści